• Hoe het begon

    In Scherpenzeel werd omstreeks 1913 de voetbalsport bedreven door twee buurtverenigingen die onderling of tegen soortgelijke teams uit de omgeving hun wedstrijden speelden.  De eerste wereldoorlog liep op zijn eind en een aantal jongelui uit deze buurtverenigingen vonden de tijd rijp om een voetbalvereniging te stichten.  Zo ontstond op 17 april 1918 de voetbalvereniging Scherpenzeel.  Er werd met ongeveer 15 leden gestart.  Tot de eerste pioniers behoorden Leendert Buddingh, Dries ter Burg, Mathijs van de Wetering, Bart Weerd en J. Pater.  De thuiswedstrijden werden op een heideveldje gespeeld dat door eigenaresse mevrouw Rooyaards gratis beschikbaar werd gesteld.  Dit heideveldje werd tot een zandvlakte omgetoverd.


    De Wittenberg, want daar hebben we het over, lag op Woudenbergs grondgebied.  Dit was niet geheel toevallig wat voetbal op zondag was in Scherpenzeel taboe.  Voetballen op zaterdag bestond toen nog niet aangezien er toen nog een 6-daagse werkweek bestond en de kinderen zaterdags gewoon naar school gingen.  Voor de uitwedstrijden vertrokken de spelers wat geheimzinnig per Jan Plezier vanuit de Achterstraat (nu: Nieuwstraat toen ook Woudenbergs grondgebied-!!).

    Spelers uit die tijd:
    Leen Buddingh, G. en A. ter Burg, Nico Pul, B. Valkenburg, Gebroeders Van Elst, C. van Eden, Ben Kluit, Mathijs van de Wetering, Evert van Leuveren, Jus van de Wetering, M. de Koning en Ant en Arie Inkenhaag.


    - Het eerste kampioenschap.

    In de archieven van de KNVB is als vroegste eindklassering die van het seizoen 1923/1924 gevonden.  Wij willen u deze natuurlijk niet onthouden. Het betrof de derde klasse A van de U.P.V.B.  Let u trouwens ook eens op de legendarische namen van de voetbalclubs.

    Amerongen 14 11 2 1 24 39-12
    Presto 13 8 3 2 19 34-12
    W.U.T. 14 6 3 5 15 30-19
    Zuilen 14 4 2 8 10 18-20
    Scherpenzeel 12 5 0 7 10 23-25
    Ivria 14 3 3 8 9 24-46
    Brederodes 12 4 1 7 7 19-34
    S.S.S 9 2 2 5 -4 8-18


    Het negatieve puntensaldo van S.S.S. heeft te maken met het feit dat de vereniging bij drie wedstrijden niet kwam opdagen.  De sportieve resultaten beginnen inmiddels steeds beter te worden. In deze periode wordt het eerste kampioenschap gevierd.  Op 21 februari 1926 kon de kampioensvlag voor het eerste elftal in de top worden gehesen.  Het team bleef in alle twaalf competitiewedstrijden ongeslagen.



    Kampioen 1926. Staand v.l.n.r.: Bart Weerd, Gert ter Burg, Joop v.d. Haar, Jan Overeem, Ben Kluit, Wes Pol.
    Middelste rij: Leen Buddingh, Thijs v.d. Wetering, Evert v. Bruggen, Anton Inkenhaag, Arie Inkenhaag.
    Voor: Dries ter Burg en Karel Tins.


    - Voetbal op zaterdag

    In het seizoen 1949/1950 gaat de zaterdagsectie voor het eerst deelnemen aan de competitie.  Het eerste elftal komt uit in de 3e klasse C waarbij Scherpenzeel met enkele zeer bekende tegenstanders te maken kreeg.  Wat te denken van bijvoorbeeld VVOP, Ederveen, Renswoude, NSC en Valleivogels.  In dit seizoen presteerde de zaterdagsectie direct al goed want met 17 punten uit 18 wedstrijden werd een fraaie middenmootpositie bereikt.  Eén zwaluw maakt nog geen zomer luidt het gezegde.  Dit ging zeker voor de zaterdag-voetballers op, want tijdens de 1,5 competitie die in het seizoen 1950/1951 werd gespeeld eindigde Scherpenzeel op de laatste plaats.  Uit 15 wedstrijden werden slechts 19 doelpunten gescoord?  Het tweede team van de Zondag deed het uitstekend dat seizoen en werd overtuigend kampioen van de res. 3de klasse.  Het eerste clubblad van de vereniging is in het jaar 1952 een feit.  In 1953 behaalde het vlaggeschip van de Zondag-afdeling de titel na een zeer spannende strijd met Wijk bij Duurstede.  Promotie naar de eerste klasse was een feit.


    In 1955 is het eerste kampioenschap van Zaterdag-1 optekenen.  Door concurrent Valleivogels zes punten achter zich is de 2de klasse, afdeling Utrecht, een feit.  Een leuke annecdote is dat voor de kampioenswedstrijd tegen Velaudi in Ermelo de spelers vervoerd werden door Wim Ederveen in een gesloten vrachtauto.  Op de terugweg werd de wagen, compleet met feestende voetballers, aangehouden door de politie.  Gelukkig gebeurde dit op de Barneveldseweg, niet al te ver van Scherpenzeel, want iedereen moest de vrachtauto verlaten en het laatse stuk naar huis lopen!




    Zaterdag-1 kampioen in 1955.
    Staand v.l.n.r.: Mees van Dam, Dik Wagensveld, Job Valkenburg, Barend Methorst, Adriaan ter Burg, Jan Westerhuis, Henk de Koning, Cees Vlaanderen.
    Zittend v.l.n.r.: Cees Buddingh, Evert Hartog, Ben van Dijk, Aart Veldhuizen en Joop Vonk.


    - Eigen grasmat

    In het begin van het seizoen 1960-1961 was het dan zover! De Wittenberg was van een zoden grasmat voorzien.  Na 43 jaar was de zandbodem vervangen! Door middel van een inzamelings-actie van oud-papier kon de vereniging verder een grasmaaimachine en een sproei- installatie aanschaffen.


    Met de aanleg van verlichting op het gemeentelijke sportterrein vordert de vereniging gestaag.  Onderhandelingen met Burgemeester en Wethouders heeft opgeleverd dat de vereniging zelf de verlichting aan moet brengen en dat de gemeente deze geheel zal betalen.

    In het seizoen 1966/1967 wordt het verenigingsorgaan ,,de Blauwwitter" weer een nieuw leven ingeblazen.  In dit clubblad valt te lezen dat ,,om het spel goed te kunnen spelen er goede speelvelden nodig zijn.  De Wittenberg is in goede staat dankzij het werk van de terreincommissie.  Het gemeentelijk sportveld ligt in ruste om de ontvangst van ons zaterdagvoetbal ,dat steeds groeiende is, op te kunnen vangen.  " Overigens wordt in dit seizoen de officiële opening van het nieuwe terrein (=huidig veld 5) door burgemeester Hoytema van Konijnenburg verricht.  Scherpenzeel verliest deze openingswedstrijd met 1-0 van Veensche Boys.

    In mei 1968 stuurt de Valleivogels aan de voetbalvereniging Scherpenzeel een brief waarin een voorstel tot een fusie wordt besproken.  Scherpenzeel antwoordt de Valleivogels: ,,Dat er een zaterdag- en een zondagafdeling moet blijven en dat de nieuwe verenigingsnaam VV Scherpenzeel zal zijn en de clubkleuren moeten blauw/wit zijn.

    " Het is niet moeilijk te raden dat er na deze brief ineens geen fusieplannen meer zijn.